Ludzie od niepamiętnych czasów dokładali starań aby ich wygląd był formą wyrazu. To jak się prezentowano mogło budzić wiele uczuć, od podziwu aż po lęk. Na przestrzeni dziejów podkreślano swoje walory makijażem, strojem lub tatuażem. Uwydatniano w ten sposób atrakcyjność, wybitne zasługi, status społeczny czy przynależność grupową. Dziedzictwo kulturowe człowieka dostarcza nam niesłychanie ciekawych informacji. Tatuaż w zależności od czasu i miejsca mógł nieść ze sobą zupełnie inny sens i cel. Samo słowo tatuaż wywodzi się z języka polinezyjskiego. Tradycyjne tongijskie słowo „tatatau” które ostatecznie oznaczało znak, symbol. Swój źródłosłów bierze od dwóch wyrazów. „Ta”- czyli uderzanie, stukanie oraz „tatau” –rytmiczne, podobne, wielokrotne.

To wyraz dźwiękonaśladowczy od charakterystycznego „tat-tat” -dźwięku uderzania o siebie drewnianych pałeczek z przymocowanym ostrzem, jak to miało miejsce w starożytnych formach tatuażu.
Tatuowanie polegało na wprowadzaniu w skórę pigmentów naturalnych, glinek mineralnych czy węgla, za pomocą ostrego narzędzia. Na Tahiti tatuaże etniczne wykonywano, nakłuwając skórę „grzebieniem” z igłami, wyrzeźbionym z kości, muszli bądź zębów rekina. Słowianie natomiast tatuowali się glinianymi pintaderami – rodzajem stempli. Barwnik pod skórę wprowadzano również igłami metalowymi, ostrymi drewnianymi kołeczkami a pod koniec XIX wieku zaczęto używać maszynek elektrycznych, które znacznie przyspieszyły sam proces.

Najstarsze tatuaże zostały odkryte na ciele Otziego – „człowieka lodu”. Otzi został znaleziony w topniejącym lodowcu Alp Ötztalskich w 1991 roku. Jego szczątki spoczywały na wysokości 3210 metrów. Ten przedstawiciel starożytnej cywilizacji żył ponad 5000 lat temu w epoce miedzi. Na ciele posiadał 61 tatuaży w minimalistycznych, geometrycznych formach. Prawdopodobnie wykonane zostały w celach ochronnych i terapeutycznych. Symbole znajdowały się w miejscach tradycyjnych punktów akupunkturowych. Zostały wykonane poprzez precyzyjne nacinanie skóry i wcieranie węgla w ranę. O długiej historii tatuażu świadczą także tatuaże na ciele kobiety sprzed 2500 tys. lat zwanej “Księżniczką Ukok” odnalezionej na Płaskowyżu Ukokw Syberii.

Ślady tatuażu możemy znaleźć w większości kultur i szerokości geograficznych. Pojawiały się w Oceanii, gdzie był wyjątkowo symboliczny, przekazywany z pokolenia na pokolenie. Na Samoa wiązał się z osobowością konkretnej osoby i jego drogi życia. W Egipcie, gdzie tatuaże wykonywali lekarze, nosili je faraonowie, wysocy dostojnicy, wojskowi a także tancerki u których tatuaż miał podkreślać ich seksualność i powab. Starożytni Grecy oznaczali w ten sposób szpiegów, ale również pełniły funkcje ozdobne dla ludzi szlachetnego urodzenia. Na Borneo, kobiety umieszczały na swoich ramionach piktogramy oznaczające indywidualne umiejętności. Pierwsi Chrystusowcy tatuowali sobie symbole przynależności i inicjały Zbawiciela, zwyczaj ten przejęli również Krzyżowcy.

W Saksonii umieszczano na swoich ciałach herby rodowe i symbole klanowe. Germanie, Galowie, Słowianie, ludy bałkańskie tatuowały motywy roślinne, znaki płodności i znaki zdrowotne. Wzory były również planowane na wyjątkowe wydarzenie w życiu, typu dojrzewanie, małżeństwo, pierwsze udane polowanie lub zwycięstwo w bitwie. Powszechne były również tatuaże budzące grozę, rodzaj makijażu czy umaszczenia wojennego.

Różne kultury bezustannie się przenikały, kopiowały, dodawały coś od siebie, interpretowały na swój sposób. Okres renesansu i wielkich odkryć geograficznych wytworzył arystokrację zdobywców – żeglarzy, którzy na nowo poznali kultury rdzenne. Sami również wytworzyli swój niepowtarzalny styl i tematykę zdobyczy, przygód i odważnych celów.

Historia tatuażu to szmat czasu, ogromny koloryt i dziedzictwo. W wielu miejscach na Świecie, wiązał się z rytuałem przejścia, stawaniem się mężczyzną bądź kobietą. Tatuaże otrzymywały osoby wyjątkowe, otaczane szacunkiem, ale również piętnowały osoby z marginesu społecznego.

Jak dziś wygląda tatuaż? Jak każda dziedzina twórczości, ciągle ewoluuje i poszukuje. Posiadając wiedzę, technikę i wrażliwość, jesteśmy w stanie stworzyć niepowtarzalny obraz będący symbolicznym opisem zdarzeń, temperamentu czy charakteru danej osoby. Tatuowanie to również zmaganie się z bólem, co dodatkowo podkreśla wymiar tej chwili.