Fotografia
Idea, koncept – jest głównym tematem fotografii kreatywnej. To dziedzina, w której doświadczenie malarskie czy graficzne pomagają spojrzeć na fotografię z innej perspektywy. W tej dziedzinie to właśnie scenariusz odgrywa najważniejszą rolę, to treść określa formę. Inspiracją może być otaczający świat, muzyka, książka czy rozmowa z modelem. Fotografia tego typu ma w sobie wiele swobody, dozę eksperymentu i poszukiwań. Na samym początku dobrze jest zadawać pytania o cel oraz przesłanie obrazu. To z pewnością dziedzina twórczości bliższa sztuce, gdzie to właśnie twórca decyduje, reżyseruje i podejmuje decyzje. Oczywiście narzędzia jakimi się posługujemy dają nam niemal nieograniczone możliwości i ułatwienia.
Naszym zdaniem właśnie przez to, świat cyfrowy zawsze będzie w cieniu sztuk klasycznych, w których to poziom trudności danego rzemiosła, jego kunszt i dążenie do harmonii było wyznacznikiem elitarności. Z pewnością trudniej jest wyrzeźbić „Dawida” niż go sfotografować. Jednak eksperyment w naszym życiu jest szalenie istotny. To forma teatru, kreacji surrealistycznych wizji a także zabawa słowem, skrótem myślowym, symbolem. Rozwija to naszą wyobraźnię, uczy dostrzegać to, czego z pozoru nie widać. Szukamy nieszablonowego spojrzenia, głębi i narracji.
Wizja może przerodzić się w cykle, rozwinąć ciekawą dyskusję lub łączyć ze sobą różne formy wyrazu plastycznego, także tego klasycznego. Elementy fotografii konceptualnej coraz częściej możemy zaobserwować w przestrzeni publicznej, w reklamie, plakacie itp. W post-produkcji tworzymy świat przerysowany, magiczny, nienaturalny. Dla modela to trening, choćby zmagań z własnymi ograniczeniami i kompleksami. Wchodząc w rolę, zmieniamy się przecież w zupełnie inną postać. Pozwala nam to spojrzeć inaczej na samych siebie, z pozycji obserwatora.
Fotografia
Idea, koncept – jest głównym tematem fotografii kreatywnej. To dziedzina, w której doświadczenie malarskie czy graficzne pomagają spojrzeć na fotografię z innej perspektywy. W tej dziedzinie to właśnie scenariusz odgrywa najważniejszą rolę, to treść określa formę. Inspiracją może być otaczający świat, muzyka, książka czy rozmowa z modelem. Fotografia tego typu ma w sobie wiele swobody, dozę eksperymentu i poszukiwań. Na samym początku dobrze jest zadawać pytania o cel oraz przesłanie obrazu. To z pewnością dziedzina twórczości bliższa sztuce, gdzie to właśnie twórca decyduje, reżyseruje i podejmuje decyzje. Oczywiście narzędzia jakimi się posługujemy dają nam niemal nieograniczone możliwości i ułatwienia.
Naszym zdaniem właśnie przez to, świat cyfrowy zawsze będzie w cieniu sztuk klasycznych, w których to poziom trudności danego rzemiosła, jego kunszt i dążenie do harmonii było wyznacznikiem elitarności. Z pewnością trudniej jest wyrzeźbić „Dawida” niż go sfotografować. Jednak eksperyment w naszym życiu jest szalenie istotny. To forma teatru, kreacji surrealistycznych wizji a także zabawa słowem, skrótem myślowym, symbolem. Rozwija to naszą wyobraźnię, uczy dostrzegać to, czego z pozoru nie widać. Szukamy nieszablonowego spojrzenia, głębi i narracji.
Wizja może przerodzić się w cykle, rozwinąć ciekawą dyskusję lub łączyć ze sobą różne formy wyrazu plastycznego, także tego klasycznego. Elementy fotografii konceptualnej coraz częściej możemy zaobserwować w przestrzeni publicznej, w reklamie, plakacie itp. W post-produkcji tworzymy świat przerysowany, magiczny, nienaturalny. Dla modela to trening, choćby zmagań z własnymi ograniczeniami i kompleksami. Wchodząc w rolę, zmieniamy się przecież w zupełnie inną postać. Pozwala nam to spojrzeć inaczej na samych siebie, z pozycji obserwatora.